Evinde düşerek rahatsızlanan, olay sonrası Kaçış Sendromu nedeniyle aylarca ağır bakımda kalan ve taburcu olduktan sonra sıhhatine kavuşmak için çaba eden Mehmet Ali Erbil yaşadıklarını anlattı. İşte Müge ve Gülşen’le 2. Sayfa’ya konuyan Erbil’in açıklamalarından satırbaşları:
– Kız kardeşim, birinci eşim, ikinci eşim, dördüncü eşim bir gün başımdan ayrılmadılar. Sevenlerime çok şey borçluyum. Çok kıymetli bir şey. Şanslıyım ki hiç hatırlamıyorum o süreci. Neler yaşamışım, bilmiyorum. Sinema üzere. Ağır bakımdan çıkıp, olağan odaya geçtiğimde hiçbir yerim oynamıyordu. Birinci parmağım oynadığından ‘Allah’ım çok şükür’ dedim. Şimi biraz sol ayağımda kopukluk var. Hekimler ‘eninde sonunda yürüyeceksin’ dediler.
– Yeniden ne geldiyse bayanlar yüzünden geldi başıma. Kızlarla buluşmaya gidiyordum. Duş aldım, küvetten çıkarken ayağım kaydı. Ambulans gelmiş, acile götürmüşler. Hekim ‘Ben bunu toparlayacağım 3 günde çıkacaksınız’ demiş. Sonra bir şey batıyor bana. Hekim iğne yapıyor. Ağrı geçmiyor. Kesimli kırık olunca her şeye batmış. Birinci akciğere batmış, onu kurtarmışlar, böbreklere ziyan vermiş. Diyalize bağlamışlar beni. Bir gecede iki kere ameliyat etmişler. Birebir kan kümesi olan 70 ünite kan getirmişler, yalnızca 5 tanesi uymuş. Hekimler bu durumu açıklayamıyorlar.
– Kaçış sendromunu tetikledi. Yürüyememem ondan kaynaklanıyor. Ayağa kalkacağıma hiç inanmıyordum. Kardeşime ‘Böyle bir durum olacaksa (yürüyemeyeceksem) fişimi çekin’ dedim.
-“Her şey insan için. O banyoda 5 defa emsal kaza atlattım. Daha evvel hiç düşmedim. Zira dengeliyimdir. Gözümü birinci açtığım anı hatırlamıyorum. Muhsine’yi çağırmışım, sonra Sezin… Onlar 9 ay oradalardı, hiç ayrılmadılar.”
– Ekim sonunda küçük bir sinemada rol alacağım. O yüzden sakal bıraktım. Hoş bir anı olsun. Yılbaşında inşallah Kıbrıs’ta sahne alacağım. ‘Değişik bir yer olsun’ dedim.
– Tanınmış bir hasta olarak katta çok ünlüydüm. Gelenler ‘Ay görelim, ay görelim’ diyorlarmış. Bir çocuk ‘Mehmet Ali abi bana biz isim yazsın, imza atsın’ demiş. ‘İyi getirin’ dedim. Çocuğun ismi Göktuğ. Ben ne yazmışım? Bre adam sen 10 aydır kalem mi aldın eline! Hiç kimseyi ne mağdur etmişimdir, ne elimi kaldırmışımdır. Ben çocuğuma elimi kaldırsam 4 gün odadan çıkamam.
– Ağır bakımda çok berbat kabuslar görüyordum. Deliryum diye bir şeymiş. Verdikleri ilaçlardan kaynaklı. Düşümde beni kaçırıyorlardı falan. Duşun tesiriyle ilaçları çıkarıyormuşum. Sonra beni yatağa bağlamışlar. Uyanınca beni çivilediler sandım. Şu anda iş olarak bir şey yapmak istemiyorum. Hastanede televizyon izliyordum. Reytinglere bile bakıyordum. Komadan çıktım, ‘İlk 100’ü verin’ dedim.- Diyarbakır’dan biri geçenlerde benim için “Gelsin burada kalsın” demiş. Ben ona öğrenciyken otomobil vermişim. Otomobilini satıp üniversiteyi bitirmiş. Artık vali olmuş.
– İsyan etmedim. ‘Ne gelirse Allah’tan’ dedim. Her vakit ders, her vakit imtihan içindeyiz. Tekrar sevmek, tekrar evlenmek mukadderat kısmet işi. Bu bahislerde hiçbir vakit büyük konuşmadım. Ne enteresan biliyor musun, Sezin bebek istediği devirde 24 saat benim başımdan ayrılmadı. Allah da bana bir kız evlat nasip etti. Allah, Sezin’in hamileliğini tamamına erdirsin. Bizi genç yaşta dede yapacak. Ali Sadi 3 ay yanıma gelmedi. Annesi psikoloğa götürmüş. ‘Hiç babanı merak etmiyor musun?’ demiş. Üç ay sonra Ali Sadi tek söz etmiş, ‘Yaşıyor mu’ demiş.
– “Depremi hissettim, evdeydim. Tam beni uyandırmaya geldiler, saate baktım 13:59’du. Birinci kez hissettim. Baktım beni almaya gelen de yok. Tek başıma nasıl kalkıp gideceğim ki? Birinin yardımı olmadan yerimden kalkamıyorum. Telefondaki insanın sesinden anlardım neye muhtaçlığı var neyi yok? O konutun neye gereksinimi var anlardım. Bizim meskende çalışan bir bayan var, çocuğuyla manzaralı konuşuyor. Bana daima ‘dede’ diyor yavrum. Tuvalete yardımla gidebiliyorum. Bunlara da şükür.”
– O kadar sıkıntı bir süreçten sonra yalnızca lisanın oynuyor. Yeşim’e ‘beni bu durumda mı bırakacaksın?’ dedim. ‘Dur ben bir durumuna bakayım, olmazsa çekerim fişi’ dedi. – Fizik tedavi süreci devam ediyor ancak tembel davranıyorum biraz. Sinirsel hiçbir bozukluk yok, o olsa çok zormuş.
