Önümüzdeki aylarda yeni albümlerini çıkarmaya hazırlanan Away Days indie müzik severlerin bile çok alışık olmadığı müziği, büsbütün ingilizce kelamlarıyla müzik dünyasında çok bir farklı bir yerde.
Zaten onlar da tüm reklam çalışmalarını yurtdışı için yapıyorlar, tabiri yerindeyse yerli sahnenin yurt dışına açılan kapısı diyebiliriz Away Days için.
Üyeleri Can Özen ve Sezer Koç Yıldız Teknik Üniversitesi’nde iktisat öğrencisiyken tanışıyorlar, müzik yapmaya başlıyorlar ve yolları bir daha ayrılmıyor.
Okulu bitiremiyorlar zira müzik çalışmalarına başlamalarının akabinde birinci albümleri Dreamed at Dawn’ın çıkış kesimi ‘World Horizen’ ı yayınladıktan çabucak sonra süratli bir ivme yakalayarak yurt dışında turneye başlıyorlar.
‘World Horizon’ kesiminin prömiyeri İngiltere’nin The Independent gazetesinden yapılıyor, kümenin solisti Can İhtimam şimdi 19 yaşında İngiltere’de birinci konserine çıkıyor.
Kendilerini ne doğup büyüdükleri bu topraklara ne Avrupa’ya ne de Amerika topraklarına ilişkin hissedemeyen Away Days ismi de bu ‘ait olamama’ya vurgu yapıyor.
Sezer Koç kümenin isminin manasını kısaca şöyle anlatıyor, “Away Days taraftarın deplasmanda geçirdiği günlere deniyor aslında. Kısaca ‘uzak günler.’ Buraya çok ilişkin hissedemiyoruz kendimizi, genel kültürel doku mu, gelenek görenek mi artık ne dersek diyelim. Hem burada deplasmandayız ancak muhtemel bir taşınma durumunda da doğup bu yaşımıza kadar büyüdüğümüz bu yerin uzağında, orada da aslında yeniden deplasmanda olacağız. Kaçısımız yok yani bu ‘away’ durumundan.”
2012 yılında kurulmasından bu yana South by Southwest, The Great Escape, Glimps, United Islands, Newcomers üzere şenliklerde sahne alan, Vogue defilelerinde müzikleri çalınan, American Apparel, Topshop üzere markaların mağaza müzik listelerine giren birinci yerli küme olan Away Days birinci albümleri ‘Dreamed At Dawn’u yayınladıktan uzunca bir mühlet sonra ‘Designed’ teklisini yayınladı.
DREAM POP, SHOEGAZİNG YAHUT DAHA FAZLASI
Peki müzikleri BBC Radio 6, Amazing Radio, XFM, Absolute Radio üzere mecralarda çalan Away Days’in müziğini nasıl tanımlarız?
Yabancı pek çok müzik eleştirmeni ve muharrir Away Days’in müziklerini indie, dream pop ve shoegaze olarak tanımlıyor.
Hatta İngiliz Guardian gazetesi, “Türkiye’den çıkma ‘shoegaze’ büyük bir fenomen olmayabilir. Lakin ne kadar yetenekli olduğu düşünülürse, pek yakında olabilir de” diye bahsediyor.
PEKİ AWAY DAYS’TE BU GÜNLERDE NELER OLUYOR?
Can: Yeni bir albüm, yeni müzikler, yeni bir devir için ikimizde durmadan üretiyoruz. Biz birbirimize bile neler ürettiğimizi şimdi dinletmedik. O yüzden çok sürpriz bir süreç bizleri bekliyor. Fakat ben özlemişim şahsen en son 2016’da üretmiştik bu halde önemli manada. Ortadaki 2- 3 sene dolu dolu bazen boş boş geçti. Ortada yalnızca Designed’i yaptık.
Sezer: Designed yeni bir periyodu açmış oldu. Yeni müziklerimizde Designed tesirlerini göreceğiz. Designed’da biraz daha gitar azaldı, synthesizer çoğaldı.
Single, albüm ya da EP ne gelir bilmiyorum. Daha çok üretip kenara atıyoruz şu an. Baya keyifli şeyler gelecek.
Yeni albümde Türkçe modül yer alacak mı?
Sezer: Gelebilir, şu an kelam yazmadım. Bizde genelde evvel müzikal tüm alt yapı oluşuyor. Ondan sonra kelam yazıyoruz.
Can: Bazen o yazdığım kelamlar evvelden not aldığım kelamlar de oluyor. Çok değişiyor lakin. Tümdengelim bir yol izliyoruz. Ancak Away Days’in hedefi var, kişiliği var. Away Days olarak Türkçe kesim gelmesi güç üzere, tahminen solo olarak gelebilir.
Hedefiniz ne, kendinizi nerede ve nasıl görürseniz doyuma ulaştığınızı söylersiniz?
Can: Tek bir şeyle olmuyor, sinemalardaki üzere olmuyor. Daima devam etmesi gerekiyor, uzun soluklu bir süreci görmelisin ve onu yapabiliyor olduğunu da görmelisin. Birçok sanatkara bir çok şey vaadediliyor, oluyor ya da olmuyor ancak bunun için gayemiz dünyanın birçok yerinde sık ve daima bir halde çalabilip tıpkı vakitte istediğimiz üretimi istediğimiz yerlerde gerçekleştirebilmek. Şimdi ona ulaşamadık hala İstanbul’dayız ve tabiki dünyanın sayılı hoş yerlerine gidip çalma talihimiz var lakin şu an istediğimiz niteliğin çok daha altında sayıları, niteliği. O yüzden yolun daha başındayız.
Sezer: Olay yalnızca etiket değil Glastonbury’de öğlen sıcağında 50 şahsa çalınca o benim için Glastonbury’de çalmak olmuyor. Hakikaten düzgün bir şenlikte, âlâ bir saatte binlerce bireye çaldığın vakit çalmış oluyorsun.
Yeni sesler çıkıyor, yeni şeyler deneniyor… Pekala siz Türkiye’de müzik piyasasını nasıl değerlendiriyorsunuz, Türkiye’de müzik yapmak güç mu?
Can: Bence epey kolay. Yanlışsız şeyi yaparsan çok kolay. Bazen bu nasıl bu kadar duyuldu diyobiliyorsun, duyulmaması lazım mantık olarak. Bölüm olarak baya açıklar var ve market olarak çok denenmemiş, yapılmamış şeyler var.
Ama kitleye gerçek oynamak gerekiyor.
Diğer taraftan da içinden gelen şeyleri yapıyorsun. İçinden gelen şey kitle için uygun değilse patlayabiliyorsun.
Sezer: 2010 – 2011 üzere iki üç tane indie küme vardı. 2015 üzere çoğalmaya başladı. 2010’da müzik yapıp hala birebir şarkıyı çalan kümeleri görmektense yeni yeni isimler görmek çok hoş.
Onlar da olsun tabiki de ancak yeni isimler de gelsin. Muhakkak kriterlere uymak da lazım patlama yapmak için.
Can: Yeni isimleri görmek bizi her vakit keyifli ediyor. Tıpkı isimleri görmek bir müddet sonra sıkabiliyor. Lakin o kümelerinde kitle edinmesi gerekiyor, şenlikler diğer türlü yer vermiyor sana.
Müzik piyasasından bir müzik çeşidini silebilseydiniz bu hangisi olurdu?
Can: Tanınan müziklerin pop-caz coverlerını silmek isterdim. Bana nazaran caz çok geçmişi derinliği olan bir şey ve bir şeyi benzetmeye çalıştığınızda olmuyor.
Sizin için bir anla bütünleştirdiğiniz değerli modüller var mı?
Can: Birinci adam akıllı İngiltere turnemizde Tame Impala’nın ikinci albümünü o yolda dinlemiştim. Birinci gerçek turne deneyimim ve orda edindiğim heyecanlı anlar, en saf hislerim Tame Impala’nın Why Won’t They Talk To Me müziğiyle çok bütün geliyor. Geçenlerde tekrar açtığımda tekrar o anları hissettim.
Sezer: Hayatımın akışını çok sert değiştiren müzik ‘Sakin – Denek hayatım’. Üniversiteye hazırlık dönemimde yeni radyolar dinliyordum. Bir Türkçe pop radyosunda Sezen Aksu çaldı. Akabinde Sakin – Denek Hayatım çaldı. Birinci kez çok heyecanlanmıştım, çok yenilikçi gelmişti bana. İndie müziği keşfettim, oradan yabancı kümeleri dinlemeye başladım. Tahminen o müzikle tanışmasaydım, Can’la da tanışmayacaktım. Away Days olmayacaktı tahminen de bankada çalışıyor olacaktım.
Bu sıralar neler dinliyorsunuz, ilham aldığınız kümeler yahut müzikçiler kimler?
Can: Mor-Mor çok dinliyorum son vakitlerde fakat son birkaç haftadır bir şey dinlememeye çalışıyorum. Çok ürettiğim için bu ortalar müzik değil daha çok tabiat sesleri dinliyorum. Bu sesler beni daha soyut bi yere taşıdığı için ve beste yapmak benim için her şeyden kopmak olduğu için güzel geliyor.
Sezer:Friendly Fires çok dinliyorum bu sıralar.
Kalbinizi daha süratli attıran şey ne?
Can: Yeni ve içime sinen şeyler üretmek. Üretim çoklukla müzik yüklü. Müzik üretirken yaşadığım hazzı diğer bir şeyde alamadım şimdi.
Sezer: Birinci kere dinlediğim bir müziğin çok yeterli bir nakaratı mesela. Kendi ürettiğim müziklerde da çok heyecanlanıyorum.
Yurt dışında turneler yapıyorsunuz, kozmik lisanda müzik yapıyorsunuz? Pekala yurt dışına yerleşmeyi düşünmediniz mi?
Can: Away Days’in geleceği yurtdışında daha parlak. Bugüne kadar askerlik v.b daima erteledik. Lakin önümüzdeki sene Amerika’ya yerleşme kararı aldık.
Yurtdışındaki konser dinleyicileriyle Türkiye’deki dinleyiciler ortasında gözlemlediğiniz belirli bir fark var mı?
Can: Bizi duymuş ve çok merak edip gelmiş insan daha çok yurtdışında. Yurtdışında duyup keşfetmeye gelmiş izleyiciler tartıda, keşfetmeye odaklı olduğu için iştirak daha fazla, ilgi de daha fazla oluyor.
Burada o konselere kümesi nitekim seven sıkı fanları geliyor. Onun dışında çok az iştirak olur. Merak ederek bir konsere gitme oranı azdır Türkiye’de.
Enerjiyi hissedebiliyorsun yurtdışında beşerler kendi ortalarında çok konuşmuyorlar. Burada sahiden konuşan çok fazla insan var ve bu rahatsız edici, duyuluyor sesleri. Bu da çok olağan zira konser kültürü de batıya ilişkin bir şey. Bizde genelde fasıllar, dinletiler, gazino kültürü üzere…
Şu an hayal ettiğiniz yerde misiniz?
Can: Çocukluğumdan beri NBA’da oynayacağımı hayal etmiştim. Basketbol oynuyordum Fenerbahçe’de , ulusal kadroda. Olmadı, ondan sonra müzik hayali yeşillendi. Şu an hayal ettiğim yolda ilerliyorum.